mademki değilim,
susadığım yerde,ut asılmaz göz bebeklerimden,
hayalimi tartıyorum,
darasını alıyorlar...
sarıldığım yastığımdan,
mutluluğu calıyorlar...
ve ben yalnız kalıyorum.
gök kubbe üstüme gelir!...
yavaş yavaş soluyorum...
sanki saç ve sakalımı,
ellerimle yoluyorum...
Akdevrim.Hasan Alp Erdogan.istanbul
mademki um.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder