düşünürüm sabah akşam,
gece ve gün eşit değil.
aynalara dönüp baksam,
konuşmaya dönmüyor dil.
ben beni tanımaz oldum,
yüzüm çizgilerle dolmuş,
saç ve sakalımı yoldum,
beni bulan başka bulmuş...
susmuş harfler ve sözçükler,
beni artık bir son bekler,
yüreğim bir yerde tekler,
bu dünya hiç adil değil...
ne kadar yaşarsan yaşa,
kacınılmaz gelir başa,
ayak,kafa vurur taşa,
ne kadar eğilsen eğil...
Akdevrim.30.Nisan.2025.Firaristan.Zeytinburnu.İstanbul.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder